Οι Mozaik είναι ένα σημερινό βρετανικό folk συγκρότημα (δεν ξέρω αν πρέπει να το πούμε και ιρλανδικό, αν και επί της ουσίας είναι πολυεθνικό), με μέλη που έχουν πολύ μεγάλη ιστορία στο χώρο. Οι Mozaik έχουν τυπώσει έως σήμερα τρία άλμπουμ, με το τρίτο τους, το πρόσφατο “The Long and the Short of It” [Mozaik, 2019], να διακρίνεται συν τοις άλλοις και από την συνεργασία τους με την ελληνίδα τραγουδίστρια Χρυσούλα Κεχαγιόγλου (Chrysoula Kechagioglou).
Ποιοι αποτελούν τους Mozaik; Προσέξτε και σημειώστε…
Κατ’ αρχάς ο Andy Irvine, που τραγουδά, παίζοντας μαντόλα, μπουζούκι και αρμόνικα. Να πούμε πως ο Andy Irvine, που είναι γεννημένος στο Λονδίνο το 1942 από ιρλανδή μητέρα και σκωτσέζο πατέρα, έχει περάσει ως βασικό μέλος από τους Sweeney’s Men και τους Planxty, έχοντας παρουσία σε πολλά και διάφορα άλμπουμ της εποχής – από το “Heavy Petting” (1970) των Dr. Strangely Strange, μέχρι το “Silly Sisters” (1976) των Maddy Prior & June Tabor.
Έπειτα ο Dónal Lunny σε μπουζούκι, zouk (βαρύτονο μπουζούκι – λέμε πάντα για το ιρλανδικό μπουζούκι), κιθάρες και bodhrán μπάσο, με παρουσίες στους Emmet Spiceland και τους The Bothy Band, παραγωγός επίσης των Clannad και των Planxty.
Ακόμη ο Bruce Molsky φωνή, fiddle, 5-χορδο banjo (κι αυτός με συμμετοχές σε εγγραφές από τα seventies, συνεργάτης του Mark Knoplfer μεταξύ άλλων), ο Rens van der Zalm fiddle, μαντολίνο, κιθάρα, low whistles, uilleann pipes (από τους Ολλανδούς Fungus, Wolverlei και άλλα πιο άγνωστα σχήματα) και ακόμη ο Βούλγαρος Nikola Parov gadulka, kaval, gaida, whistle, violin, gardon, κρουστά (από τους Ούγγρους Zsarátnok και τους Barbaro τού ελληνικής καταγωγής Γιώργου Τζώρτζογλου – κάτοικος Βουδαπέστης από χρόνια). Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως μιλάμε για ένα είδος σούπερ φολκ γκρουπ, που επεκτείνει την line-up του και με δύο τραγουδίστριες, την Ágnes Herczku (1 track) και την Χρυσούλα Κεχαγιόγλου (4 tracks).
Όπως γράφει ο Andy Irvine στο gatefold η γνωριμία του με την Χρυσούλα Κεχαγιόγλου έγινε περί το 2013 στην Αυστραλία, όταν η Κεχαγιόγλου συμμετείχε στο γκρουπ Απόδημη Κομπανία, που περιόδευε τότε στη μακρινή χώρα – πριν φθάσουμε στο φθινόπωρο του 2015, όταν οι Mozaik με τους φιλοξενούμενούς τους βρέθηκαν λίγο έξω από την Βουδαπέστη, στο στούντιο του Nikola Parov, προκειμένου να ηχογραφήσουν το “The Long and the Short of It” (ένα άλμπουμ που θα κυκλοφορούσε τελικώς τέσσερα χρόνια αργότερα).
Εδώ οι Mozaik προτείνουν διαφόρων ειδών tracks. Πρωτότυπα, συνθέσεις του Irvine (“Houdini”) και του Dónal Lunny (“The blue trouser suit”), παραδοσιακά σαν τα “The Blacks Hills Waltz / The red steer”, “My little carpenter” και “Old Virginia” (γνωστά κυρίως από τις αμερικανικές εκτελέσεις τους), ελληνικά πρωτότυπα, όπως το «Σαν νεράκι» (Μανώλης Πάππος-Ναπολέων Λαπαθιώτης), τραγούδια που έγιναν γνωστά στα βρετανικά νησιά μέσα από τις συλλογές του A.L. Lloyd (“The coast of Peru” – έξοχο!), παραδοσιακά της ευρύτερης περιοχής μας (“Gyimes”), τραγούδια που τα έκαναν γνωστά οι Lomaxes (“Rainbow ‘mid the willows” – εξαιρετικό!), θρακιώτικα και μωραΐτικα παραδοσιακά μεταφερμένα και στην αγγλική στην πρώτη περίπτωση (“The song of the nightingale” – πολύ καλό!, «Νερατζούλα»).
Γενικώς ένα ποικίλο ρεπερτόριο, που βρίσκει εδώ ένα άφθαστο γκρουπ, ώστε να αναδειχθεί (το ρεπερτόριο) και περαιτέρω να αποθεωθεί – αν αναφερόμαστε, για παράδειγμα, στην a cappella προσέγγιση της Κεχαγιόγλου στην «Νερατζούλα», που κλείνει τόσο εντυπωσιακά αυτό το διαφορετικό folk άλμπουμ.